Hij werkt bij een grote multinational als directeur. “Wat kan een paard jou nou vertellen?” grapte zijn collega’s de ochtend voor de paardencoaching bij het koffiezetapparaat. Dit weerhield hem niet om een workshop met paarden te volgen. Nieuwsgierig naar nieuwe inzichten had hij juist erg veel zin om aan de workshop deel te nemen.
Als ik er maar een of twee dingen uithaal is het voor mij al geslaagd, vertelde hij bij de introductie. Ik ben oprecht benieuwd wat het paard mij kan vertellen. En vermelde hij ook alvast dat hij iets eerder weg zou gaan in verband met een etentje.
De kennismaking met het paard verloopt prettig en rustig. Hij maakt contact en het paard volgt hem waar hij gaat. Na wat rondjes samen door de bak te hebben gelopen blijven ze beiden staan en begint hij te vertellen. Dat hij dit herkent vanuit de praktijk. Hij maakt makkelijk contact met anderen en krijgt mensen in beweging. Echter krijgt hij weleens binnen de organisatie, in zijn gezin en bij de diverse sportclubs waar hij vrijwilligerswerk doet van mensen te horen dat het lijkt alsof hij met zijn gedachte op diverse plekken te gelijk is.
Tijdens het praten heeft het paard al diverse malen zachtjes zijn tanden in zijn mouw gezet. “Zorg goed voor jezelf’ maakt het paard duidelijk. Tja, daar zeg je mij wat. Dat is inderdaad de kern. Ik zorg te weinig voor mijzelf. Misschien moet ik inderdaad wat vaker even voor mijzelf kiezen om er daarna weer voor anderen te kunnen zijn, zegt hij nog wat aarzelend. Het paard, dat inmiddels achter hem is gaan staan, geeft hem met zijn hoofd een bemoedigend zetje in zijn rug. Hij draait zich om en bedankt het paard dat hij het zo duidelijk kon vertellen.
Na afronding van de workshop belt hij, met een glimlach van oor tot oor, naar de gastheer van het etentje van die avond om aan te geven dat hij wat later is. Hij kiest ervoor om nog even in de stralende zon, met zijn blik op de grazende paarden in de wei, na te genieten van hoe het voelt om af en toe even voor jezelf te kiezen.