Het paard als coach: wat een spiegel!

Het paard als coach. Ze hoorde het steeds vaker en het intrigeerde haar. In de buurt van een paard was ze nog maar zelden geweest. Gewoon erg benieuwd of het echt zo is dat paarden als coach zo goed een spiegel kunnen voor houden.

Zaterdagmiddag komt ze aan op stal. Haar partner is ook mee. Gek van dieren en nieuwsgierig naar deze vorm van coaching. Beiden al ervaring met vele vormen van coaching en persoonlijke ontwikkeling. Deze vorm is nieuw. De voorkeur gaat uit om eerst op een afstandje eens te observeren hoe een paard beweegt. Best groot vond ze het paard toen ze in de bak ging staan.

De opdracht was om het paard met een touw aan het halster te leiden door de baan. Dat was een makkelijke opdracht vond ze en ging direct aan de slag. Kordaat liep ze met het touw in haar handen naar het paard en maakte het touw vast aan het paard. De dame begon te lopen, het paard volgde. Maar na een paar stappen stopte het paard. De dame draaide zich om, gaf het paard wat aandacht, draaide zich weer om en ging lopen. Het paard bleef staan. Nogmaals gaf ze het paard een keer even kort aandacht. Even een aai over zijn hoofd waarna ze vol goede moed weer door loopt. Weer niet.

Nu werd ze wat strenger en trok ongeduldig een paar keer aan het touw en zei hardop “Ik wil graag dat je met mij mee gaat, kom”. Al deze inspanningen hadden geen resultaat; het paard stond nog steeds stil. Op de vraag wat ze aan het doen was, antwoordde ze: “Wat ik normaal ook doe, eerst even contact maken met de ander en dan gaan we samen op pad. Dat lukt meestal wel”. Na een korte stilte vervolgd ze: “Alhoewel, bij de opleiding die ik recentelijk heb gevolgd voor coaching gaven ze aan dat ik soms te opdringerig ben bij anderen en alleen even contact maken niet voldoende is”.

De spiegel

Ik zie nu pas in dat ik als het voor mij te langzaam gaat. Dat ik letterlijk en figuurlijk sta te trekken aan degene…. Wow, bijzonder dat het paard het mij zo duidelijk laat zien en ervaren. Over een spiegel voor houden gesproken!

Wat zou er voor nodig zijn om het paard in beweging te krijgen? Het paard stond inmiddels met zijn neus bij haar buik. Ze wordt gevraagd diep in en uit te ademen vanuit de buik en wanneer ze het gevoel heeft volledig relaxt te zijn het paard nogmaals uit te nodigen om met haar mee te lopen. Ze sluit haar ogen, begint met ademen, en na een paar minuten opent ze haar ogen weer en maakt op haar manier verbinding met het paard.

Ze begint te lopen, het paard volgt en het touw hangt in een boogje tussen hen in. Een heel rondje loopt het paard achter haar aan, volgt haar bewegingen en neemt haar tempo aan. Daarna volgen nog een aantal rondjes, geheel in harmonie. Met een glinstering in haar ogen kijkt ze me aan en zegt: “Hoe mooi is het om vanuit verbinding te werken”.